|
|
|
|
|
 |
|
|
|
Yıllanmışlık Hissi
Masal kahramanı olmak istemediğimi ilk fark ettiğimde büyümeye başladığımı da anladım. Yaşlanmak, olgunlaşmak güzel şeyler zannederdim. Henüz bilmiyordum, tecrübe denen şeyin kalpte kalan acı hatıralar olduğunu. Her biten ilişkiden çekilen acıların yanında öğrenilesi bir şeyler bulacağımı. Bilmiyordum, hayatın toz pembesinin ilk rüzgarlarla uçup gideceğini.
Şimdi yeni nesile bakıyorum. Bir alt jenerasyona. Sadece bir alt jenerasyon ve değişen milyonlarca şey. Torunlarımızın nasıl bir dünyada yaşayacaklarını kestirmek çok zor.
Alt jenerasyon demişken, şu abağeylik hissinden de bahsedeyim. Önceleri oldukça hoş geliyor, saygınlık güzel bir his. Sonra bunun bazı dezavantajları olduğunu fark ediyorsun. Daha sonra da bu dezavantajların avantajlardan çok daha fazla olduğunu anlıyorsun. İşte o zaman, vay be eskiden' ile başlayan cümleler de kurulmaya başlanıyor. Bizim zamanımızdalar, gençliğimdeler alıp cümleleri maziye götürüveriyor bizleri. Çocukluğun her anını özlüyorum. Çocuk olmanın neşesini, sevincini ama en çok dertsiz, tasasız halini...
Cap'n Yagmur Oktay
VALO AE.1
Şu patene bir bakın
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
